ಬಾಳ ಬಂಡಿ

ಜನುಮ ತಳೆದಾಗ ನಾ ವಿಶ್ವಮಾನವನಿದ್ದೆ 
ಬೆಳೆಯುತ್ತ ಹಾಕಿದೆನು ಸುತ್ತ ಗಡಿಯ 
ಬಿಸಿರಕ್ತದಮಲಿನಲಿ, ನಾನೆಂಬ ಅಹಮಿನಲಿ 
ಎಂದುಕೊಂಡೆನು ಜಗಕೆ ನಾನೇ ಒಡೆಯ

ತುಕ್ಕು ಹಿಡಿದಿದೆ ಮನವು, ಒಣ ಜಂಭ ಸೊಕ್ಕಿನಲಿ
ಸುಕ್ಕುಗಟ್ಟಿದೆ ತನುವು ಕಾಲದೊಡನೆ
ಬಿಕ್ಕುತಿಹೆ ಬದುಕಿನಾ ಬವಣೆ ಮಧ್ಯದಲಿಂದು
ಪುಣ್ಯ ಠೇವಣಿ ಮಾಡ ಮರೆತೆ ಅಂದು

ಕಾಲದಾ ಹಾದಿಯಲಿ, ಬದುಕ ಬಂಡಿಯ ಮೇಲೆ
ನಮ್ಮಯಾ ಪಯಣವದು ಸಾಗುತಿಹುದು
ಬಂಡಿ ಚಾಲಕನವನೆಣಿಸಿದಂತೆಮ್ಮ ಕರೆಯೊಯ್ವ
ಪುಣ್ಯದೆರೆಯಿಂ ಪಯಣ ಹಸನಾಗ್ವುದು