ಬಂದನೊಬ್ಬ ಕಳ್ಳ ಸಂತ
ಹೋಮ ಮಾಡಲು
ಪ್ರೀತಿ ಪ್ರೇಮ ಧಾಮವನ್ನು
ನರಕ ಮಾಡಲು
ಬೆಂಕಿ ಕಡ್ಡಿಗಳು
ಇವನ ಕಮಂಡಲಗಳು
ಬೀರು ವೋಡ್ಕಾ ವಿಸ್ಕಿಗಳು
ಪುಣ್ಯ ಜಲಗಳು
ಎಲ್ಲಿ ಸುಖವು ಇರುವುದಲ್ಲಿ
ಕಡ್ಡಿ ಗೀರುವ
ಕಿಡಿಯನೊಂದ ಹಾರಿಸಲ್ಲಿ
ಓಡಿ ಹೋಗುವ
ಮನೆ ತುಂಬಾ ಬೆಂಕಿಯಾಗಿ
ಜನರನೆಲ್ಲ ಅದು ಸುಡುತಿರೆ
ಪಕ್ಕದಲ್ಲೆ ನಿಂತು ಇವನು
ಮೋಜು ನೋಡುವ
ಓ ಗೆಳೆಯ, ಎಚ್ಚರಿಕೆ
ಹುಷಾರಾಗಿರು
ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಇಂಥವರು
ತಿರುಗುತಿರುವರು
ಸಂತೋಷವ ನೋಡಿವರು
ಸಹಿಸಲಾರರು
ಕೈಯಲ್ಲೇ ಹುಣಸೆ ಬೀಜ
ಹಿಡಿದು ಇರುವರು
ಆಗ ಬೇಡ ಇವರ ಕಿಡಿಯ
ಅಗ್ನಿ ವರ್ಧಕ
ಬೆಂಕಿ ಆರಿಸಾಗು ನೀನು
ಅಗ್ನಿ ಶಾಮಕ
ಸುಡು ಬುದ್ಧಿ ಪಾಖಂಡಿಗಳ ಬಗ್ಗೆ ಒಳ್ಳೆಯ ಎಚ್ಚರಿಕೆ ಘಂಟೆ!
ReplyDeleteನನ್ನ ಬ್ಲಾಗಿಗೂ ಬನ್ನಿ.
ಬೆಂಕಿ ಕಡ್ಡಿ ಸಣ್ಣದಿದ್ದರೂ,ಊರೆಲ್ಲಾ ಸುಡುವಾಗ ಅದರ ತಾಕತ್ತು ಎದೆಯೊಳಗೆ ಕುಳಿತು ಬಿಡುತ್ತದೆ.ತುಂಬಾ ಚೆಂದದ ವಸ್ತು ವಿಷಯ ನಿಮ್ಮ ಕವಿತೆಯಲ್ಲಿ ಕಾಣಿಸಿತು. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಪರೇಷಣ್ಣ.
ReplyDelete